امام حسین در شعر معاصر عربی ؛شعری از عبدالرزاق عبد الواحد شاعر عراقی

امام حسین در شعر معاصر عربی

امام حسین در شعر معاصر عربی ؛

شعری از عبدالرزاق عبد الواحد شاعر عراقی درباره امام حسین

 

امام حسین در شعر معاصر عربی

 

متن کلیپ امام حسین در شعر معاصر عربی 

از رابطه خود و حسین بگویید.

این رابطه من و شهر اماره است.من در بغداد به دنیا آمدم.دو سال و نیم بعدخانواده‌ام به اماره منتقل شدو من با شبکه‌های الانهار، انوار و جو روستایی اماره زندگی کردم. این‌ها خوراک شعری من و اولین پایه شکل‌گیری شعرم بود.عاشورا را با کودکیم و با همه وجودم زندگی می‌کردمتا آن جا که در اعماق وجودم ریشه کردحسین برای من یک نمونه است. 

نمونه یک قهرمانفردی که آرزو دارم مانند او جان بدهمیعنی این مرد در نمایشنامه حر ریاحیدر پی مرگ دوید و مرگ را به دست گرفت و جان دادهر انسانی در زمان مشخص می‌میرد اما بین فردی که خود به سراغ مرگ می‌رودبا فردی که در فرار است و مرگ او را دربرمی‌گیرد تفاوت وجود دارد. این که تو به سراغ مرگ بروییا این که مرگ به سراغ تو بیاییدحسین فردی بود که به سراغ مرگ رفت 

چند شعر برای حسین سروده‌اید؟

هر شعری که شهرت بسیاری پیدا می‌کنددر آن اسمی از حسین وجود داردو در آن شعر درباره حسین صحبت کرده‌امحتی همه شعرهایی که در مربد سرودم 

زیباترین شعری که درباره حسین سروده‌اید و می‌خواهید برای ما بخوانید کدام است

شعر آمده‌ام، عذر مرا برای چنین آمدنی بپذیرفقط دو مقطع ابتدایی از آن را برایتان می‌خوانماین شعر شهادت امام حسین استو اولین بار در سال ۹۵ م در کربلا خوانده شد 

قَدمتُ .. وعَفْوَکَ عن مَقدَمی

حسیراً ، أسیراً ، کسیراً ، ظَمی

 آمده‌ام.. عذر مرا بپذیرکه این چنین حسرت‌زده، اسیر، شکسته‌پر و تشنه آمدم 

قدِمتُ لأ ُحرِمَ فی رَحْبَتیْک سلامٌ لِمَثواکَ من مَحرَم

 آمده‌ام تا در محضر تو احرام ببندماز این مکان احرام بر خاک تو سلام 

فَمُذْ کنتُ طفلاً رأیتُ الحسین مَناراً إلى ضوئهِ أنتَمی

 از کودکی حسین برای منگنبدی بود که خود را به نور او متصل می‌کردم 

ومُذْ کنتُ طفلا ًوجَدتُ الحسین مَلاذاً بأسوارِهِ أحتَمی

 از کودکی حسین برایمپناه‌گاهی بود که به دیوارهایش پناه می‌گرفتم 

وَمُذْ کنتُ طفلاً عرفتُ الحسین رِضاعاً.. وللآن لم أفطَمِ

 از کودکی و از هنگامی که شیرخواره بودمحسین را می‌شناسم و تا به امروز هنوز هم شیرخواره هستم 

سلامٌ علیکَ فأنتَ السَّلام وإنْ کنتَ مُخْتَضِباً بالدَّمِ

 بر تو سلام که تو خود سلامیهر چند که در خون غلتیده باشی 

وأنتَ الدَّلیلُ إلى الکبریاء بما دیس من صدرک الأکرم

 تویی که سینه گرامیت لگدمال شد دلیل کبریاء و بزرگی هستی 

وإنَّکَ مُعْتَصَمُ الخائفین

یا مَن مِن الذَّبح ِ لم یُعصمِ

 ای آن که ذبح شدتو دستگیر انسان‌های هراسانی 

لقد قلتَ للنفسِ هذا طریقُکِ لاقِی بِهِ الموتَ کی تَسلَمی

 به جان خویش گفتی این راه توستبرای آن که اسلام بیاوری با مرگ دیدار کن 

وخُضْتَ وقد ضُفِرَ الموتُ ضَفْراً فَما فیهِ للرّوحِ مِن مَخْرَمِ

 پا در میدان نهادی و مرگ پیروز شدبی‌آن که در روح تو خللی وارد کند 

وَما دارَ حَولَکَ بَل أنتَ دُرتَ على الموتِ فی زَرَدٍ مُحکَمِ

 مرگ ترا در برنگرفت بلکه این تو بودیکه با زرهی محکم مرگ را در برگرفتی 

من الرَّفْضِ ، والکبریاءِ العظیمهِ حتى بَصُرتَ ، وحتى عَمِی

 با نهایت ابا و عظمت کبریاچه با چشمان بینا و چه با چشمان نابینا 

فَمَسَّکَ من دونِ قَصدٍ فَمات وأبقاکَ نجماً من الأنْجُمِ!

 بی‌آن که بداند ترا دربرگرفت و خود جان دادو تو را مبدل به ستاره‌ای جاودان کرد! 

امام حسین در شعر معاصر عربی

عبدالرزاق عبدالواحد و امام حسین در شعر معاصر عربی 

عبدالرزاق عبدالواحد شاعر عراقی در یکم ماه تموز ۱۹۳۰ میلادی دیده به جهان گشود.وی در طول زندگی ادبی خود ملقب به شاعر ام المعارک، شاعر القادسیه، شاعر القرنین و متنبی دوم شد.عبدالرزاق عبدالواحد در دبیرستان‌ها معلم زبان عربی بود.وی در هشتم نوامبر ۲۰۱۵ میلادی در سن هشتاد و پنج سالگی در پاریس دیده از جهان فرو بست.