چگونه زبان عربی را یاد بگیریم؟ آیا یادگیری زبان عربی سخت‌تر از دیگر کارها است؟

چگونه زبان عربی را یاد بگیریم؟

بعد از برگزاری دوره‌های متعدد آموزش زبان عربی (فصیح و لهجه، ترجمه و فهم متون عربی) متوجه شباهت عجیب میان یادگیری زبان عربی و شنا شدم!!!

وقتی برای اولین بار تصمیم گرفتم شنا کردن را یاد بگیرم، با مشکلات بسیار مختلفی روبرو شدم. شنا کردن (برای من) آن قدرها که فکرش را می‌کردم آسان و دوست داشتنی نبود!!! در واقع ترسناک و سخت بود!!!

من دو راه داشتم:

یک _ یادگرفتن شنا را کنار بگذارم.

دو _ علی رغم همه مشکلات و سختی‌هایی که یاد گرفتن شنا برایم داشت، این کار را ادامه بدهم!

جالب این که دقیقا همین مشکلات را زبان‌آموزانم در یادگیری زبان عربی دارند!
برخی از زبان‌آموزانم راه اول را انتخاب می‌کنند

و با برخورد اولین سختی و چالش، یادگیری زبان عربی را کنار می‌گذارند و برخی راه دوم را انتخاب می‌کنند.

به همین دلیل تصمیم گرفتم در چند پُست به مشکلات و اشتباهات رایج یادگیری زبان عربی که بسیار شبیه یادگیری شنا هستند، بپردازم.

آشنا شدن با این نکات روند یادگیری عربی را دلپذیرتر و آسان‌تر خواهد کرد.

شما دوست دارید عربی را یاد بگیرید؟

با احساس بد مبتدی بودن روزهای اول چگونه کنار می‌آیید؟

راه اول را انتخاب می‌کنید یا راه دوم را؟

چگونه زبان عربی را یاد بگیریم؟

اشتباه اول

اشتباه اول تعین نکردن زمانی برای شروع 

اشتباه اول رو خودم در یادگرفتن شنا انجام ندادم.

اما چون دیدم دوستان و مراجعان بسیاری این مسئله رو دارند، مطرحش می‌کنم.

علاقه داشتن اما شروع نکردن!

همون طور که ما برای رفتن به تعطیلات برنامه‌ریزی می‌کنیم، باید برای یادگیری عربی هم برنامه‌ریزی کنیم.

اگر ما قصد یادگیری عربی را داریم، سه حالت وجود دارد:

یا به آن نیاز داریم و به خاطر کار، تحصیلات، اقامت و … باید عربی را یاد بگیریم.

یا به آن علاقه داریم و به خاطر علاقه‌امان می‌خواهیم عربی را یاد بگیریم.

و یا نه به عربی نیاز داریم و نه علاقه.

در واقع دلیل واقعی برای این کار نداریم و به احتمال زیاد این کار هدف و خواسته دیگران بوده که خودش را در لیست خواسته‌های ما قرار داده است.

خُب، در سومین مورد می‌توان به راحتی یادگیری زبان عربی را از لیست کارهایی که باید و یا می‌خواهیم انجام بدهیم، حذف کنیم!!

با این حال بسیار پیش می‌آید که یادگیری عربی خواسته واقعی فردی باشد که گویا هرگز قصد شروع کردن ندارند.

در این حالت غالبا می‌پرسم:

شنو السبب؟ (لهجه) ما هو السبب؟ (عربی فصیح) چرا؟ (ترجمه فارسی)

هر کس بهانه‌ای می‌آورد:

خانم پورشجاعی ما وقت نداریم…

راستش را بخواهید هر چی از عربی یاد داشتم فراموش کردم…

اگر برم کلاس و چیزی یاد نگیرم چه؟!…

اصلا نزدیک خانه ما کلاس عربی نیست خب…

اما واقعیت این است که اگر واقعا قصدمان برای یادگیری عربی جدی باشد،

می‌توانیم زمانی برای شروع یادگیری‌ در نظر بگیریم و متناسب با شرایطمان راه یادگیری را نیز پیدا خواهیم کرد.

شما هم مدت‌ها است که می‌خواهید عربی را یاد بگیرید؟ اما هنوز شروع نکرده‌اید؟

با خودتان صادق باشید! چند وقت است؟

یکی _ دو ماه؟

سه _ چهار سال؟

بیشتر؟ کمتر؟

برای شروع یادگیری عربی، همین الان یک زمان را مشخص کنید و به آن متعهد شوید!

چگونه زبان عربی را یاد بگیریم؟ 

اهمیت آمادگی پیش از شروع 

اشتباه دوم

اشتباه دوم: عدم آمادگی ذهنی

بسیار مهم است که قبل از شروع هر کار مهم و متفاوتی ذهنمان را برای انجام دادن آن کار آماده کنیم.

وقتی ذهنمان را آماده نمی‌کنیم، می‌بینیم که در دوره مکالمه عربی ثبت نام کرده‌ایم، اما تکالیف را انجام نمی‌دهیم.

درس‌ها را مطالعه نمی‌کنیم و به طور خلاصه اصلا انگار کلاس عربی ثبت نام نکرده‌ایم.

قبل از شروع دوره عربی و انجام عملی تمرین‌ها و درس‌ها باید ذهن را آماده کرد.

در غیر این صورت احتمال دوگانگی میان خواسته و عملتان بسیار زیاد خواهد بود.

اگر مدت‌ها است که عربی نخوانده‌اید….

در کمتر از یک هفته تصمیم به یادگیری شنا را عملی کرده بودم. اما ذهنم را برای این کار آماده نکردم.

آموزش‌های ابتدایی خوب پیش رفت…

اما ترس به زودی از راه رسید!!

ترس از شناور ماندن روی آب حتی در عمق خیلی خیلی کم!!!

آنِ کِلِت تِبِن: (پروردگارا،) من غلط کردم!!!

این جا، همان جایی است که زبان‌آموزان با اولین آموزش‌های جدیدِ عربی روبرو می‌شوند.

آموزش جدید برای هر زبان‌آموز با زبان‌آموز دیگر متفاوت است.

برخی کمی با عربی آشنا هستند. برخی دیگر هیچ چیز نمی‌دانند.

ترس روبرو شدن با مسایل جدید و احساس نفهمیدن مطالب عربی، رابطه مستقیمی با پیشینه و میزان ارتباط فرد با عربی دارد.

هر اندازه زبان‌آموز از عربی دورتر باشد و کلمه، عبارت و قاعده کمتری یاد داشته باشد،

با چالش بیشتری روبرو خواهد شد. احساس سردرگمی، گیج شدن و مانترای من هیچ چیز یاد نخواهم گرفت، از همین جا شروع می‌شود.

من هیچ تجربه‌ای از شنا و به طور کل آب نداشتم.

چگونه زبان عربی را یاد بگیریم و اهمیت عبور از مرحله منِ بیچاره! 

بعضی از زبا‌ن‌آموزان علی‌رغمه همه ترسی که از یادگیری عربی دارند، باز هم به یادگیری ادامه می‌دهند.

ولی وارد مرحله منِ بیچاره می‌شوند.

و در این مرحله غالبا اشتباهات رایجی را انجام می‌دهند:

اول _ خودشان را با زبان‌آموزان بهتر مقایسه می‌کنند.

دو_ زیاده از حد بر موارد منفی و ضعف‌هایشان تمرکز می‌کنند.

سه_ با فکر کردن به مراحل پیشرفته‌ای که هنوز در آن مهارت پیدا نکردند، ترسشان را بیشتر می‌کنند.

و چهار _ دائم منفی‌بافی می‌کنند که من از پس یادگیری عربی برنمی‌آیم.

من هم در جلسات اول کلاس وقتی می‌دیدم که بقیه افراد مانند یک ماهی در آب سر می‌خورند و جلو می‌روند،

اما من حتی نمی‌توانستم برای یک بار هم شده یک حرکت درست را انجام بدهم،

با خودم می‌گفتم:

لیش آنِ ما أگدر؟ خِیعُونهُم!!! آنِ الخوّافه!!! آنِ ما أگدر! آنِ ما راح اِتعلم السباحه أبد! أبد! (لهجه عراقی)

لماذا أنا لا أستطیع؟ یا بَخَتهُم!!! أنا أخافُ کثیراً!!! أنا لا أستطیع! أنا لن أتعلم السباحه أبداً! أبداً! (عربی فصیح)

چرا من نمی‌توانم؟ خوش به حالشان!!! منِ ترسو!!! من نمی‌توانم! من هیچ وقت شنا کردن را یاد نخواهم گرفت! هیچ وقت! (ترجمه فارسی)

چطور به سرعت، مرحله منِ بیچاره را رها کردم؟ 

دنیای آب، دنیای کاملا مجهولی برای من بود.

من با قوانین آب آشنا نبودم و حالا باید با تمرین و تلاش، این قوانین را یاد می‌گرفتم.

در این جا باید انگیزه‌ام را تنظیم می‌کردم و همچنین باید با آب دوست می‌شدم.

همان طور که در کتاب عربی را نمی‌فهمم! به آن اشاره کرده‌ام، برای یاد گرفتن عربی باید آن را دوست داشت.

این یک قانون کلی است.

برای یاد گرفتن هر مهارت جدیدی باید با آن ارتباط برقرار کرد و با آن دوست شد تا مقاومت‌های ناخودآگاه ذهنی از بین برود.

شاید شما هم در یادگیری زبان عربی دچار منِ بیچاره شده باشید.

وقتی هم‌کلاسی‌هایتان به سرعت جمله‌سازی می‌کنند و از کلمه‌های عربی مختلف استفاده می‌کنند،

قواعد را به درستی به کار می‌برند و شما فقط با دهان باز به آن‌ها نگاه می‌کنید

و یا وقتی مدرس به عربی چیزی می‌گوید و شما با صورتی مثل لبو قرمز و دهانی که خشک شده است، به زحمت می‌گویید،

من عربی یاد ندارم و در دلتان به خودتان بد و بیراه می‌گویید.

برای عبور از این لحظات انگیزه‌اتان را تقویت کنید. 

اشتباه سوم 

چگونه عربی را یاد بگیریم؟

و

اشتباه نداشتن یک انگیزه قوی 

گاهی زبان‌آموزان عربی تا اواسط و یا حتی تا پایان یک دوره، در مرحله منِ بیچاره باقی می‌مانند

و فکر می‌کنند که قادر به تغییر این حالت نیستند.

غافل از این که برای رهایی از احساساتِ بدِ این مرحله، فقط به یک انگیزه درست و حسابی نیازی داریم.

با تنظیم یک انگیزه درست، احساسات ما تغییر خواهد کرد.

برای یاد گرفتن عربی، انگیزه‌ای پیدا کنید که شما را به جلو حرکت بدهد. 

انگیزه باید درونی و شخصی باشد و از آن جا که شخصیت و اهداف آدم‌ها با هم فرق دارد، انگیزه‌اتان را از کسی قرض نگیرید!!!

در عوض از خودتان بپرسید: واقعا من چه می‌خواهم؟ من دنبالِ چه هستم؟ 

در کلاس شنا یکی از بچه‌ها تجربه‌اش را برایم تعریف کرد و به من گفت:

همه هم‌دوره‌هایم به ترم بالاتر رفته‌اند و فقط من به خاطر ترسم در ترم یک مانده‌ام.

اگر شجاع نباشی سرانجام من در انتظارت خواهد بود.

او می‌خواست در من انگیزه به وجود بیاورد. اما این انگیزه من نبود.

برای من اصلا مهم نبود دیگران چه می‌کنند و چه خواهند کرد.

ترم یک؟ ترم دو؟ این شماره‌ها اصلا برای من مهم نبود.

من باید انگیزه خودم را پیدا می‌کردم.

انگیزه‌ای که ساعت شش صبح به من قدرت کافی برای ترک خانه و بلعیدن مقادیر جدیدی از آبِ کُلُردار بدهد.

شما چه می‌خواهید؟

دوست دارید ترانه‌های نانسی عجرم و مصطفی قمر را کامل بفهمید؟
برای کار، تحصیل و سفر نیاز دارید عربی را یاد بگیرید؟

شاید هم قصد دارید در یک همایش به عربی سخنرانی کنید؟

بدون انگیزه نمی‌توان کاری را شروع کرد و یا اگر شروع کردیم، نمی‌توان به پایان رساند.

انگیزه‌اتان را بنویسید و در مسیر یادگیری عربی هر زمان که احساسات بد به سراغتان آمد،

نگاهی به آن بیندازید تا دوباره احساس نیرو کنید.
البته انگیزه را می‌توان تغییر داد.

انگیزه اولیه من از شرکت در کلاس شنا با انگیزه‌ای که از جلسه سوم به بعد به من کمک کرد کلاس را ادامه بدهم

با انگیزه جلسات پایانی کلاس کاملا با هم فرق داشتند.

یک انگیزه شخصی و قوی داشته باشید.

این تنها چیزی است که به شما کمک می‌کند در لحظات ناامیدی و خستگی به خودتان بگویید:

کوهو می‌ذارم رو دوشم، رَخت هر جَنگو می‌پوشم!!!

و یک بار دیگر دل به دریا بزنید!

اشتباه چهارم 

چگونه عربی را یاد بگیریم 

و

اشتباه عدم مدیریت منفی‌بافی‌ها

گالیور یادتونه؟

یکی از لی‌لی‌پوتی‌ها وقتِ اتفاقات بد همیشه تکه کلامش این بود:

من می‌دونستم! من می‌دونستم! کارمون تمومه!

یکی از این آدم کوچولوها رو همه ما داریم.

وقتی تصمیم می‌گیریم کلاس یا دوره عربی شرکت کنیم، به خاطر تجربه‌های بد، ترس، موارد ناشناخته، حجم زیاد مطالب و ….

مِستِر من می‌دونستم! دی‌وی‌دی خش‌دارش رو پخش می‌کنه و یکسر تکرار می‌کنه که ما نمی‌تونیم.

از طرف دیگه ممکنه در کلاس/دوره و یا حتی در بین کسانی که باهاشون در ارتباطیم،

افرادی وجود داشته باشند که در زمینه یادگیری ما همش آیه یاس بخونن و منفی باشن.

به همین خاطر یک بخش خیلی مهم در یادگیری هر مهارت جدیدی من‌جمله عربی، مدیریت جدی منفی‌بافی‌های درونی خودمون یا دیگرانه.

اما چطور؟

دوری جدی از افراد/محیط منفی، تمرکز بر نقاط قوت خودمون و هدف و انگیزه‌امون،

مدیریت شدید گفتگوهای درونی همه و همه شیوه‌های مختلفی برای ایزوله کردن محیط از منفی‌بافیه.

باید محیط رو تا اطلاع ثانویی شدیدا ایزوله کرد.
تا کی؟
خدا می‌دونه! شاید تا پایان دوره!

تصمیم شما برای یادگیری عربی مثل یک نهاله.

هر جمله منفی که روحیتون رو خراب کنه، رشد این نهال رو به تاخیر می‌اندازه.

بعضی از زبان‌آموزانم با این که استعداد و رشد خوبی در یادگیری عربی از خودشون نشون می‌دهند،

فقط به خاطر عدم مدیریت منفی‌بافی‌های خودشون و یا گفته‌های دیگران از پیشرفت عقب می‌افتن و یا به طور کل متوقف می‌شوند.

برای یادگیری عربی از هر نوع منفی‌بافی به شدت دوری کنید!

اشتباه پنجم 

چگونه عربی را یاد بگیریم

و 

تفکر نادرستِ فقط من این مشکل رو دارم! 

از جلسات دوم به بعد که کم‌کم با بچه‌های دوره بیشتر آشنا شدم، فهمیدم بیشتر آن ماهی‌هایی که در آب سُر می‌خوردند

و به سرعت جلو می‌رفتند، برای بار دوم است که در همین ترم شرکت کرده‌اند!!!

تعدادی از شرکت‌کنندگان، قبل از این کلاس، چند جلسه‌ای کلاس خصوصی شنا رفته بودند

و باقی افراد هم تجربه‌های زیادی از آب و شنا داشتند!!!!

بله! تمام شد! من بی‌استعداد و ترسو نبودم!!

طبق ضرب‌المثل المصیبه إذا عمّت خفّت، (مشکل و سختی وقتی همه‌گیر می‌شود، تحملش آسان‌تر می‌شود)

حالا احساس بهتری نسبت به توانایی‌های خودم داشتم!!

وقتی زبان‌آموزان عربی دچار منِ بیچاره و منفی‌بافی‌های آن می‌شوند،

فکر می‌کنند که فقط خودشان این مشکل را دارند و همین فکر نادرست چرخه معیوب افکار منفی و منِ بیچاره را تشدید می‌کند.

اما حقیقت این است که یادگیری عربی یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد

و هر فردی پروسه زمان‌بری از یادگیری را پشت سر می‌گذارد.

بعضی افراد خیلی زودتر و بعضی افراد کمی دیرتر یاد می‌گیرند.

اما در هر حال کسی وجود ندارد که از زمان تولدش و یک دفعه مهارت مکالمه عربی را یاد داشته باشد.

با این حال بعضی از زبان‌آموزانم بیش از اندازه نگران این مسئله هستند.

من غالبا به آن‌ها می‌گویم حتی نوزادان عرب هم حداقل شش ماهِ مستمر طول می‌کشد که عربی را یاد بگیرند!

در یادگیری هر مهارت جدیدی همه انسان‌ها دوره‌ای از نابَلَدی را پشت سر می‌گذارند.

اگر الان در روزهای اولِ یادگیری عربی هستید و فکر می‌کنید سختی‌های یادگیری فقط برای شما است

و خودتان را به کم استعدادی در یادگیری عربی متهم می‌کنید،

این مژده را به شما می‌دهم که خیالتان راحت باشد،

همه انسان‌های سالم، با تاکید بر سالم بودن! چنین روزهایی را دارند.

هر کس در زمان شروع یادگیریِ یک مهارت جدید، متناسب با پیشینه و آشنایی‌اش با آن مهارتِ جدید،

درجه‌ای از پَخمگی و نابلدی را تجربه خواهد کرد.

پی‌نوشت: عیسی مسیح استثناء بود! باور کنید!

اشتباه ششم

چگونه عربی را یاد بگیریم

و 

اشتباه جدی نگرفتن تمرین‌ها!

تصمیم گرفتم به مدت یک ترم شرافتمندانه تمرین کنم! فقط یک ترم!
نمی‌مردم که!!!

به همین دلیل با جدیت تمرین‌ها را انجام می‌دادم.

هم در کلاس و هم بعد از کلاس. بله، هر روز هفته!

روزهای اول رشد محسوسی نداشتم.

با این حال تمرین‌ها را نه تنها رها نکردم که بیشتر تمرین کردم!
آن قدر تمرین کردم تا کم‌کم نتایج خودش را نشان داد!

در عربی هم دقیقا همین طور است.

بسیار پیش می‌آید که زبان‌آموزانم با غصه از رشد کمشان در یادگیری عربی ابراز ناامیدی می‌کنند.
بعد که از شیوه انجام تمرین‌هایشان می‌پرسم، متوجه می‌شوم،

نیم ساعت قبل از هر جلسه، نگاهی به درس‌ها می‌اندازند و

تمرین‌ها را هم یا اصلا انجام نمی‌دهند و یا خیلی کم انجام می‌دهند.

دنبال راز یادگیری عربی هستید؟!

اگر رازی در این زمینه وجود داشته باشد آن این است که ضعف در عربی فقط یک معنا می‌دهد.

باید بیشتر تمرین کنیم! والسّلام! 

وقتِ صحبت کردن به عربی کلمه‌ها را پس و پیش می‌گویید؟

دستپاچه می‌شوید و همه چیز از ذهنتان می‌رود؟
بیشتر تمرین کنید!! القراءه مره و التدریب ألف مره! یک بار بخوانید و هزار بار تمرین کنید!

یادگیری شنا در روزهای اول برای من اصلا خوشایند نبود.

من فَقَّط آب می‌خوردم.
تنها چیزی که باعث شد بالاخره کرانه‌های شادی در شنا به من لبخند بزند

و از این ورزش لذت ببرم، تمرین، تمرین و باز هم تمرین بود!

شما چطور؟!

برای یادگرفتن عربی چقدر وقت صرف یادگیری می‌کنید؟

آیا منتظرید که به شکل معجزه‌آسایی یک روز عربی را یاد بگیرید

و یا این که متعهد هستید حداقل یک ترم شرافتمندانه تمرین کنید؟

یک ترم، هر روز!
قول می‌دهم زنده خواهید ماند!!!

چگونه عربی را یاد بگیریم 

و

اهمیت دوست داشتن عربی 

تا به حال برایتان پیش آمده است همراه با فرد و یا افراد دیگری بخواهید غذا و یا خوراکی جدیدی را امتحان کنید

و یک نفر دائم درباره شیوه پخت و مواد به کار رفته در آن خوراکی سئوال کند؟

دائم بپرسد این خوراکی از چه درست شده است؟ در آن ادویه هم به کار رفته است؟

نکند ماده حساسیت‌زایی در آن وجود داشته باشد؟ یعنی بخارپز شده است یا آب‌پز؟

من یک بار یک غذا خوردم که اسمش یاد نیست اما خیلی شبیه این خوراکی بود، وقتی آن را خوردم بدنم کهیر زد.

و همین طوووووور یک ریز با وسواس و ترس و نگرانی درباره جزییات دیگر به کار رفته در آن خوراکی پرس و جو کند

و مثل این که دارد به یک سفینه فضایی نگاه می‌کند، آن خوراکی جدید را وارسی کند؟

شاید هم برایتان پیش آمده باشد که همراه با فردی به تماشای یک فیلم و یا سریال نشسته باشید

و آن فرد هر یک ثانیه یک بار بپرسد، یعنی الان چه می‌شود؟

این مرده که بود؟

این زنه مادر همان دختره بود؟

نکند این ماشینه الان بخورد به آن آدمه؟

وای حالا چه می‌شود؟ بعدا چه خواهد شد؟

من اسم این افراد را گذاشته‌ام قاتلان لحظه خوشی!

این افراد بهتر است که در قدم اول به خوراک و غذایی که می‌خوردند و یا فیلمی که می‌بینند اعتماد کنند

و به خودشان اجازه لذت بردن بدهند. پس از آن در قدم دوم اگر آن را پسندیدند

و خواستند بار دیگر آن را تکرار کنند، درباره دستور پختش سئوال کنند.

در یادگیری زبان عربی هم غالبا افراد به جای آن که در قدم اول به خودشان اجازه بدهند از زیبایی‌های عربی لذت ببرند،

شروع می‌کنند به تجزیه و تحلیل کلمه به کلمه جملات و عباراتی که می‌شنوند و

با این کار خودشان را از لذت و حظ زیبایی‌های عربی محروم می‌کنند.

در مقاله چگونه به عربی علاقمند شویم؟ به این موضوع پرداخته‌ام.

اشتباه هفتم 

چگونه عربی را یاد بگیریم 

و 

عدم استمرار!

کم‌کم تمرین‌ها جواب داد و برخلاف تصور اولم من هم پیشرفت کردم!!

اما وقفه‌ای پیش آمد و بعد چه شد؟!

دوباره نمی‌توانستم بپرم!! من! لعنت به من! من در عمیق پریده بودم!

شنا کرده بودم! به اون طرف استخر رسیده بودم و حالا دوباره مثل یک بچه موش یه گوشه ایستاده بودم و می‌ترسیدم…

خنده‌داره نه؟! برای من که گریه‌دار بود!

دلم می‌خواست مثل شخصیت‌های کارتونی تا جایی که می‌تونم دهنم رو باز کنم

و اشک از دو طرف چشمام مثل آب پرفشار به بیرون بجهه…

بله، این اتفاق می‌افته!!!

غالبا زبان‌آموزان می‌گن: خانم ما همه را یاد داشتیم، اما الان یادمون نمی‌یاد…

خانم چند روز پیش که تمرین می‌کردیم، خوب بودیم، الان نمی‌دونیم چی‌ شده…

ترم پیش، یک هفته پیش…

مثل بلبل عربی چَه‌چَه می‌کردیم، اما الان هر چی تخم کفتر می‌خوریم زبونمون به عربی باز نمی‌شه…

و باز در این جا یه عده دیگه از زبان‌آموزان ناامید می‌شن و عربی رو رها می‌کنن.

در حالی که این یه امر طبیعیه و در یادگیری هر مهارت جدیدی اتفاق می‌افته.
از نظر علمی دلیل این مسئله به وجود نیومدن مسیر عصبی در ذهن ما است.

به طور خلاصه و ساده هر وقت ما یه مهارت جدید مثل مکالمه عربی رو یاد می‌گیریم تو ذهنمون برای اون مهارت یه پوشه باز می‌شه.

یه پوشه جدید که قبلا وجود نداشته.

اوایل این پوشه خیلی خیلی کم‌رنگه و وقتی به مطالب توی این پوشه نیاز داریم، ب

ه سختی می‌تونیم مطالب داخلش رو بخونیم.
اما با استمرار و مداومت در تمرین‌ها پوشه پررنگ‌تر و پررنگ‌تر می‌شه

تا اون جا که هر وقت بهش نیاز داشته باشیم به راحتی می‌تونیم مطالب توش رو بخونیم.

چکار کنیم که هر وقت خواستیم بتونیم به راحتی به عربی حرف بزنیم و هیچ وقت دچار این حالت نشیم؟

پاسخ خیلی ساده است. تمرین کردن رو ادامه بدید و وقفه نندازید!

پیشرفت کم نباید باعث بشه که ما از میزان تمرین‌ها کم کنیم و بینشون وقفه بندازیم.

مخصوصا اگه به تازگی یادگیری عربی رو شروع کردید، باید این کار رو تا مدت‌ها ادامه بدید.

انجام تمرین‌ها باعث می‌شه ما راه بیافتیم

و استمرار در انجام تمرین‌ها در یک مدت طولانی باعث می‌شه این راه رفتن همیشگی بشه.

تمرین کردن رو شروع و به اون ادامه بدید! 

اشتباه هشتم

عدم اعتماد به مربی/مدرس

همان روزهای اول که هنوز خیلی می‌ترسیدم، مربی از ما خواست که در بخش عمیق پرش سوزنی داشته باشیم.

نوبت من که گذشت در حالی که تمام ارکان وجودم از ترس می‌لرزید با خودم گفتم: بخیر گذشت! اما مربی صدا زد: شجاعی!!! برو یه بار دیگه بِپَّر!

در اون لحظه از شدت ترس فقط یک جمله از ذهنم گذشت: این چرا نمی‌فهمد که من می‌ترسم!

مربی/مدرس/معلم می‌فهمد!!

او از زبان بدن شما، تماس‌های چشمی که با او دارید، جایی که در کلاس می‌نشینید،

کیفیت تمرین‌هایی که انجام می‌دهید و حتی از میزان غیبت‌های شما همه چیز را می‌فهمد!

یکی از بزرگترین و بدترین موانع یادگیری عدم اعتماد به مربی/معلم است.

در دوره‌های مکالمه‌ام تمرینی به نام تمرین خانه‌تکانی ذهن داریم.

در این تمرین افراد باید تعدادی کلمه عربی بنویسند و بعد سعی کنند مهارتشان را در جمله‌سازی محک بزنند.

اما غالبا زبان‌آموزان سراغ تمرین‌های آسان‌تر می‌روند.

همان طور که پرش سوزنی به افرادی که جرات کنند علی‌رغم ترسشان چند بار بپرند، یاد می‌دهد

که بخش عمیق چندان هم عمیق نیست و به سرعت می‌توان به روی سطح آمد

و باعث بالا رفتن اعتماد به نفس و کمتر شدن استرس در افراد می‌شود،

تمرین خانه تکانی ذهن هم به زبان‌آموزانی که حاضر باشند چند لحظه به ذهنشان سختی بدهند،

نشان می‌دهد آن قدرها هم که فکر می‌کنند دانششان نسبت به عربی کم نیست.

این تمرین تاثیر ذهنی بسیار خوبی بر روی افراد دارد.

اگر هم اکنون در حال مطالعه کتابی در زمینه عربی هستید و یا در دوره آموزش عربی ثبت نام کرده‌اید تا پایان آن به شیوه آموزشی

اعتماد صد در صد کنید تا نتایج کم کم خود را نشان بدهد.

در غیر این صورت توقع نتیجه خوب و زود را نداشته باشید.

ادامه دارد…